Mi(-blaven)
Piptatherum caerulescens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Piptathérum bleuâtre.
Descripcioun :Aquéu mi es uno planto coumuno en basso Prouvènço ounte trachis sus li roucaio o esboudèu de pendis. Li fueio soun verdalo e estrecho emé uno lengueto proun longo (>3,5 mm). Li lemma an ges de péu sus l'esquino au contro de Piptatherum paradoxum. Coumpara emé lou mi-fèr qu'a d'espiguet e de lemma bèn mai pichot.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Piptatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Stipeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 20 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Roucaio
- Esboudèu
- Roucas
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumditerrano
Ref. sc. : Piptatherum caerulescens (Desf.) P.Beauv., 1812
Espargouto(-di-cinq-estamino)
Spergula pentandra
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute à cinq étamines.
Descripcioun :L'espargouto-di-cinq-estamino es uno pichoto planto que trachis dins li sablo séusouso. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino, e subretout de grano negro di proun alado (vèire li fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 10 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula pentandra L., 1753